Her Gün Ölüp Ölüp Dirilmek Mümkün Mü?

Herkese merhabalar. Bilmem hatırlar mısınız; eskiden bir haber çıkmıştı. Haberin manşeti “1 günde tam 3 kere öldü dirildi” idi. Belki bazılarınız bu manşeti hatırlıyordur.

Peki sizce gün içerisinde birkaç kere ölmek mümkün müdür? Ya da şöyle sorayım; öldüyseniz ertesi gün yaşamaya devam eder misiniz?

Cevabı oldukça bariz 2 soru, değil mi? Peki ben size ölüp ölüp dirilmenin başka bir anlamı daha olduğunu söylesem? Hadi, okumaya devam edelim.

Sembolik Ölüm Nedir?

Ölmenin Sembolik Versiyonu Da Mı Varmış?

Her insanın kendisini üzgün hissettiği, eylemlerini işe yaramaz olarak düşündüğü veya yaşadığı hayatı değersiz bulduğu dönemler olmuştur. Üzüntülü duygudurumu içerisindeki kişi kendisini çaresiz hissedebilmekte ve düşünceleri ile davranışlarında değişimler olabilmektedir. Bireylerin duygudurumundaki bu iniş, kısa süreli ve hafif düzeyde olduğu zaman gündelik hayatın akışında normal olarak kabul edilir. Beklendiği üzere geçici olan bu periyod zamanla kendini yeniden yükselmeye ve mutlu ruh haline evrilmeye bırakır. Dolayısıyla, herkesin yaşadığı bu dönemlerin çoğu tanı alacak düzeyde değildir. Ancak duygudurumdaki iniş uzun süreli ve yoğun olarak yaşandığı zaman bireylerin gündelik hayatlarının akışı kesintiye uğramaya başlar. O zaman kişinin içinde bulunduğu hal tanı alacak düzeye gelebilir.

Depresyon; içe çekilme ve yapılan aktivitelere karşı ilgi kaybı ile karakterizedir. Depresyondaki kişiler içlerine kapanır, günlük işlerini yapmakta zorlanmaya başlar, en ufak aktiviteler bile gözlerinde büyümeye başlar. Kimileri işe gitmek istemez, kimileri arkadaşlarının telefon aramalarına dönmez ve buluşmalara katılmaz. Bir hareketsizlik hali söz konusudur. Bu kişiler genellikle yatmak ve uyumak isterler. Buradaki hareketsizlik hali ve dış dünyaya kapanmak aslında “sembolik ölüm”e denk gelmektedir. Tıpkı "ölmüş" birinin hareket edememesi gibi, kişiler "hareketsiz" bir hale geçer.

Depresyondaki Bireyler Neden Kendilerini Sembolik Bir Şekilde Öldürürler?

Bari Sembolik Ölelim..

Depresyonun psikanalitik açıklamasına bakarsak; kişinin kendisine karşı duyduğu öfke veya düşmanlık duyguları depresyona sebebiyet verir. Bilişsel kurama göre depresyondaki kişiler sık sık kendilerini suçlamaktadır. Aslında kişiler oldukça yoğun ve yüklü duygularla baş etmeye çalışmaktadır. Bu nedenle kişiler kendi varlıklarını sembolik olarak sonlandırmak isteyebilirler.

Peki depresyondaki kişiler her gün “ölüp ölüp dirilmeye” mahkum mudur?

Tabi ki hayır. Bir uzman yardımıyla kişilere “davranışsal aktivasyon” tekniği uygulanır. Davranışsal aktivasyon, depresyon hastalarıyla çalışılan önemli bir tekniktir. En basit tanımıyla, kişiler harekete geçirilir.

Davranışsal aktivasyonun dayandığı temel; depresif hastaların en önemli başlangıç hedeflerinden birinin etkinlik planlanması olmasıdır. Bu hastaların daha aktif olmaları ve çabaları için kendilerine kredi vermeleri hem duygudurumlarında iyileşme yaratmakta hem de öz-yeterlilik duygularını güçlendirmektedir.

Davranışsal aktivasyon yönteminde hastalara bazı etkinlikleri gerçekleştirmeleri için ödev verilir. Bu etkinliklerin danışana hem zevk vermesi hem de beceri düzeyinin danışana uygun olması gerekmektedir. Faaliyetlerin verdiği zevk ve gerektirdiği beceri dengesi iyi ayarlanmalıdır. Bu durumda hasta faaliyeti gerçekleştirirken sıkılmayacaktır ya da faaliyeti yapamadığı için kendisini yetersiz hissetmeyecektir

Kişi harekete geçtikçe hayata geri dönmeye başlar ve sembolik ölüm halinden de çıkar.

Unutmayın, depresyon tedavisi mümkün olan bir rahatsızlıktır.